Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

Όταν οι συγγραφείς φοράνε μπλε κορδόνια στο ένα τους παπούτσι, πράσινα στο άλλο, τότε τους συμβαίνουν τα πιο παράξενα πράγματα. Έτσι κι εμένα. Μια μέρα, καθώς έσκυβα στο πεζοδρόμιο να δέσω τα μπλε κορδόνια μου, τσουπ, έπεσε πάνω στο κεφάλι μου ένα παλιό παιχνίδι. Για την ακρίβεια, μια κουρδιστή μαϊμού με κόκκινο σκουφί και δυο πιατίνια στα χέρια της, που τα χτυπούσε ασταμάτητα σαν τρελαμένη. Κόντευε να με ξεκουφάνει η αθεόφοβη μαϊμού. Θα με ρωτήσετε τώρα από πού έπεσε τούτη η κουρδιστή μαϊμού. Κι εγώ θα σας απαντήσω: Από τον ουρανό! Για την ακρίβεια, από ένα κόκκινο σύννεφο με άσπρες ρίγες. Έτσι, τουλάχιστον, μου είπε. Κι εγώ την πίστεψα. Γιατί ξέρω πως απ' τα παλιά τα χρόνια οι κουρδιστές μαϊμούδες λένε πάντα την αλήθεια."Κύριε συγγραφέα", με παρακάλεσε η κουρδιστή μαϊμού, "πρέπει οπωσδήποτε να γράψεις για την επανάσταση των παλιών παιχνιδιών. Να τη μάθουν όλοι. Και προπαντός τα παιδιά που μόνο με ηλεκτρονικά παίζουν, τον τελευταίο καιρό".Μια νύχτα βροχερή, τα παλιά παιχνίδια αποφασίζουν να κάνουν την πιο περίεργη επανάσταση! Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έκλεβαν το ενδιαφέρον και τη φαντασία των παιδιών, ενώ εκείνα ήταν κλεισμένα σε μια κούτα στο πατάρι. Αρχηγός τους εκλέγεται ομόφωνα ο αρκούδος Τζον, υπαρχηγός ο κλόουν Άρτζι-Μπούρτζι και η κουρδιστή μαϊμού με τα πιατίνια ο βοηθός του. Τους ακολουθούν και τ' άλλα παιχνίδια, το κουρδιστό ποντικάκι ο Ρίκι, ο τσίγκινος πυροσβέστης με την μπλε στολή, η μικρή πορσελάνινη μπαλαρίνα και καμιά εκατοστή μολυβένια στρατιωτάκια, που βρέθηκαν στη σκοτεινή κούτα τους. Με θάρρος κι ενθουσιασμό αποφασίζουν να βγουν για πρώτη φορά στην πόλη. Κοντά τους έρχονται τα παλιά παιχνίδια από κάθε σπίτι της πόλης κι όλα μαζί θα ζήσουν την περιπέτεια και τον κίνδυνο, για να διεκδικήσουν την ελευθερία τους και τη θέση τους στην καρδιά των παιδιών. Η ομαδικότητα, η συντροφικότητα, η αλ